هاروارد بیزینس ریویو (HRB) اخیرا اعلام کرد که در هر ثانیه داده های بیشتری نسبت به 20 سال پیش که در کل اینترنت ذخیره می شد، از طریق اینترنت جریان می یابد. در سال 2012، هر روز حدود 2.5 اگزابایت داده ایجاد می شد. همچنین طبق HBR، این تعداد هر 40 ماه دو برابر می شود. کلان داده به ما کمک می کند تا این اطلاعات را درک کنیم و حتی به ما یک نمای زمان واقعی از آنچه اتفاق می افتد به ما می دهد. چندین سال است که شرکت ها به پلتفرم های کلان داده دسترسی دارند و از آنها به عنوان ابزاری برای ایجاد تجزیه و تحلیل دقیق استفاده می کنند. بنابراین چه چیزی برای داده های بزرگ است؟ در اینجا 4 روند وجود دارد که داده های بزرگ را متحول می کند: ابر شرکت‌های بیشتری خدمات ابری را برای داده‌های بزرگ ارائه می‌کنند. ابر زیرساخت های مقیاس پذیر را به راحتی ارائه می دهد و سرمایه گذاری های اولیه IT بزرگ را ذخیره می کند. ابر یک راه حل مقرون به صرفه برای مقادیری از داده هایی است که به سرعت در حال رشد هستند و نیاز به فضای فزاینده ای دارند. تجزیه و تحلیل در دست مردم است با اجازه دادن به افراد برای تجسم داده ها، آنها می توانند چیزها را متفاوت ببینند. این هم برای زندگی شخصی و هم برای کار صدق می کند. دیدن چیزها به روش های جدید جرقه ایده های نوآورانه تری می دهد. علاوه بر این، جوانان ممکن است علاقه مند به تجزیه و تحلیل داده های شخصی خود باشند. این ممکن است آنها را به جستجوی مشاغل در فضای فناوری سوق دهد، جایی که به کارگران مبتنی بر داده بیشتری نیاز است. محاسبات شناختی سیستم های محاسبات شناختی به طور طبیعی با انسان ها یاد می گیرند و با آنها تعامل دارند. آنها به کارشناسان کمک می کنند تا با نفوذ به پیچیدگی داده های بزرگ، تصمیمات بهتری بگیرند. این سیستم اصلی است که به گوگل اجازه می دهد وقتی چیزی را جستجو می کنیم منظور ما را بداند. اکنون این فناوری وارد دنیای واقعی شده است. زمانی که سیستم واتسون آی‌بی‌ام پیروز شد، نشان داده شد خطر! قهرمان کن جنینگز برای رهبران کسب و کار، این به معنای پتانسیل نرم افزار سفارشی است که می تواند از داده ها استفاده کند و به یادگیری ادامه دهد. اینترنت اشیا اینترنت اشیا مفهومی است که در آن اشیاء، حیوانات یا افراد به اینترنت متصل می شوند و می توانند خود را به دستگاه های دیگر شناسایی کنند. این نیازی به تعامل انسان-انسان یا انسان-رایانه ندارد و دنیای فیزیکی را به یک سیستم اطلاعاتی بزرگ تبدیل می کند. این مهم است زیرا اشیاء اکنون به اشیاء اطراف و داده های پایگاه داده مرتبط خواهند شد. شی را می توان به صورت دیجیتالی نشان داد و از طریق داده به اشیاء دیگر متصل شد.