من شرکت‌هایی را در یوتا اداره می‌کنم و بنابراین نماینده ایالت ما در حالی که بیش از 20 سال در این جامعه استخدام می‌کنم. در این مدت اتفاقات زیادی افتاد. جامعه ما نیز مانند سایر نقاط کشور در حال پیشرفت است. ما در حال متنوع‌تر شدن هستیم که این امر مستلزم آگاهی، پذیرش و شمول بیشتر است. گاهی اوقات تغییر باعث ناراحتی افراد می شود، اما تغییر اغلب دلیل خوبی دارد. در دنیایی که تحت سلطه سرمایه داری، سود و بازده است، تأثیر شرکت ها بر جوامع خود آخرین لیست اولویت های سهامداران بود. با این حال، طی سال‌ها متوجه شده‌ام که تأثیر اجتماعی شرکت ما به طور مستقیم بیشتر و بیشتر با توانایی ما در جذب و حفظ بهترین افراد، سرمایه‌گذاران و به دست آوردن بهترین مشتریان مرتبط است. یک فرهنگ فراگیر و متنوع، شرکت بهتری را ایجاد می کند.
من خیلی خوش شانس هستم که یوتا را به خانه فرا می خوانم. هیچ کجای دنیا وجود ندارد که ترجیح دهم کار و زندگی کنم. من معتقدم که ما یک فرهنگ پذیرنده و دوست داشتنی داریم و وقتی بازدیدکنندگان به من می گویند چگونه فکر می کنند یوتان ها اینقدر خوب و مهربان هستند افتخار می کنم. کاملا موافقم! به همین دلیل وقتی در مورد بی عدالتی، نفرت یا تعصبی که در کشور ما اتفاق می افتد می شنوم ناراحت می شوم. اگرچه من معتقدم که کشور ما عمدتاً از افراد شگفت انگیزی تشکیل شده است که همه و همه را به یک اندازه دوست دارند، اما نمی توان انکار کرد که کشوری نسبتاً همگن داریم که طبیعتاً چالش هایی را ایجاد می کند که سزاوار تلاش های هدفمند ویژه برای مقابله است. برای این منظور، من معتقدم که ما باید مایل بیشتری را طی کنیم.
اوایل امسال من یک مستند درباره LGBTQ+ در جامعه خود تماشا کردم و قطعاً قابل تامل بود. واقعیتی که فیلم ساخته شده این است که جوانان LGBTQ+ احساس پذیرش نمی کنند و عدم پذیرش عامل اصلی افزایش میزان خودکشی در بین نوجوانان است. اگرچه گاهی اوقات میزان تأثیر بر این اعداد مورد بحث است، اما به وضوح صفر نیست. از آنجایی که برخی از دوستانم شخصا یا با فرزندان خود با این موضوع سروکار داشته اند، من شاهد این احساس طرد شدن بوده ام. من احساس فوری و موظف به کمک می کنم.
من شروع به پرسیدن از افراد نزدیک به این موضوع و والدین جوانان LGBTQ+ کردم که چگونه می توان تأثیر مثبتی گذاشت. از طریق این گفتگوها، به طور فزاینده ای مشخص شد که این که به این نوجوانان بفهمانیم که آنها را همان طور که هستند دوست دارند و از حمایت اطرافیانشان برخوردارند، یکی از مهمترین کارهایی است که می توانیم انجام دهیم. هرچه بیشتر در مورد گنجاندن صحبت کنیم، همه ما مجهزتر خواهیم بود تا با هم ارتباط برقرار کنیم، بیش از هر چیز، در حالی که همه ما از طریق این مبارزه و تجربه ای که زندگی می نامیم، به یکدیگر عشق می ورزیم و از آنها مراقبت می کنیم.
بر این اساس، این هفته شش بیلبورد I-15 ما پیامی برای جمعیت LGBTQ+ یوتا و به طور کلی جهان خواهد داشت. پیام این است که Domo آنها را دوست دارد و همه را بدون توجه به نژاد، جنسیت، گرایش جنسی، سن یا هر عامل دیگری که ممکن است باعث شود فرد احساس انزوا کند، دوست دارد. بیلبوردها قرار نیست یک جمعیت را بر دیگری ترجیح دهند. تنها هدف ما این است که Domo از موقعیت ما برای ادامه پرورش جامعه ای استفاده کند که در آن همه احساس کنند به آنها تعلق دارند و دوستشان دارند.
یوتا امروزه وجود دارد زیرا پناهگاهی برای مردمی بود که در انزوا و آزار و شکنجه بودند. من شخصاً مستقیماً با این گذشته ارتباط دارم، و اگرچه ممکن است بر اساس معیارهای دیگران بی‌اهمیت باشد، اما قطعاً تجربه‌ی تمسخر، سوء تفاهم، تحقیر، حمله و حتی تبعیض را دارم به خاطر اینکه چه کسی هستم، چه اعتقادی دارم، و چگونه بودم. مطرح کرد. جای تعجب نیست که من از دیدن افرادی که تا به حال مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، چه عمداً یا ناخواسته، به دلیل نوع نگاه، فکر، احساس یا رفتارشان کاملاً متنفرم.
من قبل از اینکه تصمیم بگیرم این بیلبوردها را نصب کنم با افراد زیادی از زمینه های مختلف صحبت کردم و واقعاً امیدوارم این تصمیم دو چیز را نشان دهد. اول، Domo متعهد به فراگیر بودن است. ما بهترین کارمندان را در هر کجا که هستند، هر چه که باور دارند و هر که هستند می خواهیم. و دوم، تلاش جمعی را گسترش می دهد تا نشان دهد که ما حتی نسبت به همه محبت و پذیرش بیشتری داریم. به عنوان یک انسان، پدر و مادر شش دختر (با یک پسر در راه!)، و همچنین به عنوان مدیر عامل شرکتی با صدها کارمند، احساس می کنم فرصتی واقعی برای نشان دادن این موضوع با ایستادن و فراگیر بودن آشکار وجود دارد. و استقبال راهی برای ادامه نمایندگی کشور بزرگمان است.