من بخشی از گروهی بودم که به دلیل حفظ حریم خصوصی به آزمایش #دوموشیال اعتراض کردند. تمایل من به استفاده نکردن از شبکه های اجتماعی خاص نه به دلیل عدم ارتباط با آنها، بلکه بیشتر به دلیل اعتقادات خودم است که نباید به سازمانی که از داده های من به عنوان کالا استفاده می کند داده بدهم. به نظر می رسد بسیاری از این شرکت ها بهترین شیوه های حفظ حریم خصوصی را ندارند. نگاهی به سیاست حفظ حریم خصوصی اپل نشان می‌دهد که دستورات Siri و داده‌های کاربر در پایگاه داده‌های آنها ثبت می‌شوند و ممکن است با «شریک‌های اپل که خدمات مرتبط با اپل را ارائه می‌کنند» به اشتراک گذاشته شود. هنگام راه‌اندازی Google Buzz، گوگل با FTC به دلیل نقض حریم خصوصی کاربران توافق کرد. در ماه نوامبر، فیسبوک همچنین با کمیسیون تجارت فدرال در مورد یک سری شکایات که شامل اجازه دادن به برنامه‌های شخص ثالث برای دسترسی به داده‌هایی که برای کار کردن نیازی ندارند، تغییرات سیاستی که داده‌های شخصی را عمومی می‌کند و به اشتراک‌گذاری اطلاعات شخصی با تبلیغ‌کنندگان، توافق کرد. آنچه این مثال ها به ما می گویند این است که فناوری از دانش، قانون و اخلاق ما پیشی گرفته است. نفوذ دولت به حریم خصوصی در اینجا در ایالات متحده عمدتاً ارتجاعی است. اینترنت غرب وحشی جدید است و فقدان مقررات قوی باعث شده است که بسیاری از شرکت های نوآور خدمات عالی ارائه دهند. بهتر است این اصطلاح “چیزی به نام ناهار رایگان وجود ندارد” را به خاطر بسپاریم. وقتی گوگل یک شماره تلفن رایگان به شما پیشنهاد می‌کند یا فیسبوک تایم لاین را معرفی می‌کند، کاربران با یادآوری اینکه در جایی این شرکت‌ها باید هزینه‌های خود را جبران کنند، سود خواهند برد. اغلب اوقات ارز داده های شما خواهد بود. این مسئله ممکن است فراتر از نحوه اشتراک گذاری داده های شما توسط شرکت ها با دیگران باشد. آکادمی آمریکایی وکلای زناشویی گفت 66 درصد از پاسخ دهندگان از فیس بوک به عنوان منبع اصلی برای به خطر انداختن اطلاعات یاد کرده اند. بیش از یک سوم از کارفرمایان مورد بررسی توسط Career Builder می گویند که از رسانه های اجتماعی برای تحقیق در مورد نامزدها استفاده می کنند. اغلب، داده های عمومی ما خصوصی تلقی می شوند. به همین دلیل است که توییتر شبکه اجتماعی ترجیحی من است. هر توییتی از طرف من یا دوستانم یک انتظار ذاتی دارد که عمومی شود. من قصد ندارم از توییتر برای انتقاد از رئیسم استفاده کنم (نه اینکه هرگز مایک را انجام بدهم) یا اینکه چگونه مریض تماس گرفتم و به جای آن به بازی گلف رفتم، لاف بزنم. همچنین، توییتر هنوز بد عمل نکرده است و به نظر می رسد همچنان به کاربران نهایی اهمیت زیادی می دهد، حتی تا حدی که احضاریه های اعتراضی از جانب کاربران خود را به چالش بکشد. به خاطر آزمایش، برای این خدمات ثبت نام کردم. من این کار را تحت آدرس های ایمیل جعلی با استفاده از اطلاعات جعلی انجام دادم. بسیاری از این خدمات را قبلاً در گذشته امتحان کرده بودم. صادقانه بگویم، نمی توانم بگویم که خیلی تغییر کرده است. فکر می کنم همچنان کاربر توییتر باشم و در مورد شبکه های دیگر محتاط بمانم. منابع