در Domo، ما در میانه یک آزمایش اجتماعی هستیم. منظورم یک آزمایش واقعی شبکه “اجتماعی” است. کارکنان ما تقریباً هر نوع ابزار اجتماعی را از مانند TweetDeck گرفته تا Codecademy امتحان کردهاند. در واقع بسیار جالب است که می بینیم دستیاران مدیر ما بسیار “اجتماعی” تر از مدیران اجرایی ما هستند… من آن را به نسل بعدی ارائه خواهم کرد. دیدن آمار نمایش داده شده بر روی مانیتورهای فضای کاری و مشاهده مستقیم اینکه هوش اجتماعی ما افزایش یافته است، جالب است. من شخصاً به نمره کلوت خود اهمیتی نمی دهم، اما زمانی که شهردار دفترم شدم بسیار هیجان زده شدم. فکر میکنید این همه تعامل اجتماعی باعث میشود افراد منابع انسانی از خوشحالی سرگردان شوند – اما نه چندان. وحشت واقعی در قلب متخصصان منابع انسانی وجود دارد که در گذشته سخت تلاش کرده اند تا به کارمندان کمک کنند تا کار و چیزهای شخصی خود را جدا نگه دارند به دلایل واضحی مانند حفاظت از حریم خصوصی، تبعیض احتمالی، دانستن چالش های فیزیکی یا ذهنی. نظم جهانی جدید، که در آن اشتراکگذاری رایگان اطلاعات رایج است، بهطور چشمگیری همه چیزهایی را که در حال حاضر درباره حفاظت از حریم خصوصی کارکنان میدانیم، تغییر میدهد. هنوز مقررات یا بهترین شیوههای بهاندازه کافی برای مقابله با قلمروی ناشناخته وجود ندارد، جایی که آشنایان تعطیلات بهار دانشگاه که در مسابقه تیشرت خیس یوتیوب موفقیتهای خود را جشن گرفتند، ناگهان خود را همسایههای همسایه میبینند. متوجه شدید… کل سازمان می تواند خود از طریق ویدیوهای مرتبط به صفحه عمومی فیس بوک خود، ببیند. آیا این یک محیط کاری خصمانه را تشکیل می دهد فقط به این دلیل که همکاران می دانند که آنجا وجود دارد؟ من مطمئن هستم که یک آمبولانس یاب در آنجا سعی خواهد کرد این کار را انجام دهد. بنابراین دوستان منابع انسانی، ما می دانیم که این قطار ایستگاه ضرب المثل را ترک کرده است، بهتر است سوار شویم و این واقعیت را بپذیریم که جام مقدس حریم خصوصی کارکنان برای همیشه تغییر کرده است. ممکن است ایده خوبی باشد که فرزندانتان به شما نشان دهند که چگونه یک عکس خوب برای اشتراک گذاری در اینستاگرام پیدا کنید. از ادمینم میپرسم