در 16 سالگی، کار تابستانی من بیشتر یک شغل کوچک بود. همسایه ای که صاحب یک شرکت بازاریابی کوچک اما بسیار موفق بود یک شرکت BMW و یک حساب هزینه به من داد.
در حالی که دوستانم در گرمای تابستان برای چمن زنی یا نقاشی خانه ها زحمت می کشیدند، من از شمال شرقی عبور می کردم و به مشتریان می رفتم و در نمایشگاه های تجاری شرکت می کردم.
همانقدر که من خوش شانس بودم، بیشتر آن روزها فراموش شدند – به جز یک مورد.
در پایان یک شب با مشتریان نخبه ای که در خارج از بوستون جمع شده بودند، آقایی با من در مورد ابزاری که می فروختم صحبت کرد.
او گفت که این ابزار جالب بود، اما مردم به فناوری اهمیت نمی دهند. زنگ ها و سوت ها ممکن است توجه آنها را جلب کند، اما قلب آنها و یا کیف پولشان را به دست نمی آورند.
سپس، برای وام گرفتن عبارتی از آرتور سی کلارک، او گفت: «تنها فناوری که مردم واقعاً می‌خواهند، آن چیزی است که از جادو قابل تشخیص نیست».
من در آن زمان فکر می کردم او دیوانه است. اما سال‌ها بعد، من هنوز درگیر این ایده هستم – زیرا این حقیقت است.
به تعبیری از فیلم شبکه اجتماعی: «تکنولوژی جالب نیست. میدونی چی جالبه؟ جادو!
سحر و جادو چیزی نیست که فقط برای گیک ها یا تحلیلگران کار کند. برای همه کار می کند.
سحر و جادو چیزی بیش از اجتماعی است، به هم متصل است. زمان واقعی و برای همیشه است. نیازی نیست که شما آدرس IP سرور را وارد کنید یا حتی بدانید آن چیست.
جادو آسان است و همانطور که باید باشد زیرا واقعیت صنعت ما این است که هیچ چیز کار نمی کند.
این چیزی است که به من اجازه می دهد این یادداشت را روی یک تکه شیشه درخشان بنویسم، و اینکه چرا ارزش بازار اپل در شمال 350 میلیارد دلار است.
جادو آسان یا آشکار نیست. در بهترین حالت، مانند آن کلمه ای است که نوک زبان شماست. آن ناامیدی که در تلاش برای گفتن آنچه درست در مقابل شماست احساس می کنید.
برای طراح UX مانند من، جادو جام مقدس است. هر چیزی کمتر چیزی است که مشتریان من می توانند بدون آن زندگی کنند.
سحر و جادو نهایت تکنولوژی مخرب است.